Depresja nazywana jest chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Jest stanem, który charakteryzuje się długotrwałym obniżonym nastrojem. Jego nasilony przebieg uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie pacjenta. Depresji towarzyszą zaburzenia psychiczne i somatyczne. Niestety choroba często ma charakter przewlekły i przybiera postać nawracających epizodów złego samopoczucia o różnym nasileniu. Dotyka nie tylko dorosłych, ale i dzieci. Wyniki badań nad depresją wykazują, że występuje u 2% dzieci oraz nawet u 8% nastolatków. Częściej chorują na nią dziewczynki.
Objawy depresji
Małe dzieci sygnalizują złe samopoczucie, ale nie potrafią jasno określić co im dolega. Są smutne i przygnębione lub płaczliwe. Mogą być rozdrażnione, wpadać w złość lub w rozpacz. Nie przeżywają radości, nie cieszą się z rzeczy, które kiedyś dawały im radość. Ograniczają aktywność, zaniedbują swoje obowiązki i naukę w szkole. Unikają kontaktów z rówieśnikami. W skrajnych przypadkach trudno im wstać z łóżka, zaniedbują higienę osobistą, bardzo mało jedzą. Odczuwają niepokój, są zrezygnowane i zniechęcone do wszelkich działań. Starsze dzieci mogą okaleczać się lub mieć samobójcze myśli. Dzieci z depresją mają kłopoty z koncentracją uwagi i pamięcią. Wykonują bezcelowe działania i czynności. Odczuwają nadmierny apetyt lub jego brak. Są senne, mają kłopoty z zasypianiem. Narzekają na bóle głowy lub brzucha, moczą się. U starszych dzieci można zaobserwować zachowania agresywne, bunt wobec rodziców czy nauczycieli.
Przyczyny depresji
Nie ma jednej przyczyny depresji. Na zachorowanie ma wpływ współdziałanie kilku czynników. Mogą to być: uwarunkowania genetyczne, neurologiczne lub metaboliczne. Indywidualna konstrukcja psychiczna, niska samoocena, brak poczucia bezpieczeństwa, nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych, przeżycia i doświadczenia traumatyczne, nieprawidłowe relacje rodzinne lub rówieśnicze czy niepowodzenia szkolne. Jeżeli rodzic zaobserwuje niepokojące objawy u swojego dziecka, które będą utrzymywać się dłuższy czas należy udać się do specjalisty ( psychologa, psychiatry lub lekarza rodzinnego).
Leczenie depresji
U dzieci leczenie depresji polega na psychoterapii i farmakologii. Ważne znaczenie ma także psychoedukacja pacjenta i jego rodziny. Psychoterapia może mieć postać indywidualną, grupową lub rodzinną. Najczęściej stosuje się terapię poznawczo-behawioralną CBT, która polega na zmianie sposobu myślenia pacjenta w celu uzyskania poprawy jego nastroju i zachowania. Kluczową rolę w terapii dziecka z depresją odgrywa zaangażowanie rodziców.